拼音:jiǎn sàn
拼音:jiǎn zhī fěi gōng
拼音:jiǎn yè
拼音:jiǎn yǔ
蹇,跛脚。伛,驼背。蹇伛形容身形丑陋。《新唐书.卷二○六.外戚传.杨国忠传》:「士之丑野蹇伛者,呼其名,辄笑于堂,声彻诸外,士大夫诟耻之。」
拼音:jiǎn yù
拼音:jiǎn kàng
拼音:jiǎn dùn
拼音:jiǎn bì
拼音:jiǎn zhí
拼音:jiǎn zú
拼音:jiǎn xíng
拼音:jiǎn dī
拼音:jiǎn kè
拼音:jiǎn juě
拼音:jiǎn jí
拼音:jiǎn chī
口吃,说话不清晰流利。北周.庾信〈谢滕王集序启〉:「言辞蹇吃,更甚扬雄。」
拼音:jiǎn sè
拼音:jiǎn shì gāo bù
拼音:jiǎn xiāng
拼音:jiǎn è
拼音:jiǎn fèi
拼音:jiǎn chǎn
拼音:jiǎn zhì
拼音:jiǎn fēn
拼音:jiǎn quē
拼音:jiàn xiá
拼音:jiàn xún
拼音:jiàn xì
拼音:jiàn lù
拼音:jiàn dào
拼音:jiàn gǔ
拼音:jiàn hè
拼音:jiàn hù
拼音:jiàn chuāng
拼音:jiàn bì
拼音:jiàn chuí
拼音:jiàn zhuī
拼音:jiàn shí
拼音:jiàn nǐ
拼音:jiàn dǐ sōng
拼音:jiàn xī
拼音:jiàn hè
溪涧山谷。宋.陆游〈松骥行〉:「松阅千年弃涧壑,不如杀身扶明堂。」
拼音:jiàn hù
拼音:jiàn fāng
拼音:jiàn fáng
拼音:jiàn dào
拼音:jiàn yīn
拼音:jiàn zhǐ
拼音:jiàn jǐng
拼音:jiàn gōu
山间水沟。《儒林外史.第三八回》:「郭孝子辞别了老和尚又行,找著山路,一步一滑,两边都是涧沟,那冰冻的支棱著,就和刀剑一般。」